Milliyetçilik Şiiri - Semin Yapar

Bir kanın, bir rengin milliyetçisi olunmaz..
İnsanlığın ve sevginin milliyetçiliği olunur..

Bu anlayış;
Mevlana' nın, Yunus Emre’ nin,
Bektaşi' nin, Pir Sultan Abdal' ın
yüreklerinde taşıdıkları
insan sevgisi ve
Allah aşkının,
asırlar boyunca,
soydan soya geçip gelerek,
kulaklarımıza ve yüreklerimize
bir edep vermesindendir..
Onların aşklarının
bizlere ulaşmış son demlerini bile
içimizde buruk olarak yaşayabiliyorsak;
silahlarla hayatları ellerinden alınanlar,
üzerlerine bombalar yağan bebekler,
anneler, babalar,
ne delikanlı gençler! ..
İnsanlar; üremesinler, diye
toplu toplu açlıklara mahkum edilirken,
savaşlara maruz kalırken;
on- oniki yaşlarında oğlan çocukları,
ellerine silahlar verilip de,
dehşetin içine salınırken,
tüm bunları görüp de,
hiçbir şey yapamıyor olmanın acı yumrusu,
işte bu;
Mevlana' nın, Pir Sultan Abdal’ ın ve
Kuran ı Kerim in,
bizlere taşımış olduğu
insanlık ve tabiat sevgisindendir.
Sen;
eline silah verilmiş küçücük bir oğlan çocuğunun,
savaş eğitimi alacağı sırada,
korkudan altına işediğini gördüğünde,
damarındaki akan kan ile ilgilenir misin?
Sen;
çok uzak değil
Doğu muzda,
Güneydoğu muzda,
teröristler tarafından Kürt-Türk karışık insanların,
yavrularının parçalanmış bedenlerini görünce,
zamanında damarlarında akmış kan ile ilgilenir misin?
Açlıktan, susuzluktan ölen,
akbabalara yem olan zavallı bahtsız insanları gördüğünde,
duyduğunda,
onların akan kanlarının cinsi ile ilgilenir misin?
Sırf, derisi siyah olduğu için, canlı canlı yakılmış,
vahşetlere maruz bırakılmış
ve hala tekmelenen insanları görünce,
onların derilerinin rengi ile ilgilenir misin?

Bir kanın, bir rengin milliyetçisi olunmaz..
İnsanlığın ve sevginin milliyetçiliği olunur! ..

Semin Yapar; 2008

Johannesburg