Kabrin Bahçen Olsun Şiiri - Uğur Musab Ş ...

Riya iman beşiğinde dev ayaklı ankebut.
Ona ninni söylemek, ağa düşmektir tabut.
Çok mu koştum nedir, geride kalmış finiş,
Ölüme yaklaştıkça, yakınlaşmış o diriliş.
Zaman, kabre götüren tek vagonlu tren
Tren değil benim, o çıkmaz tünele giren.
Ölümlüyüz, ölünce de ölümsüzleşeceğiz.
Bedeninle ruhun ayrı, ölünce birleşeceğiz.
Haklı olduğumuza inanırsak başarabiliriz.
Hukuk bize karşı eşit, hukukta eşit değiliz.
Haklıya hak veren adil, vermeyen zalimdir.
Hakkın değirmeni, yavaş döner ince öğütür.
Zalim firavun, mazluma zulmü reva görür.
Nedir bu Hak’tan fazla, halka olan güven?
Nerede görülmüş masumiyetiyle, zulmeden?
Adalette Ömer, sabırda Eyyub, af da Yusuf ol.
Mevki makam fanidir, uzanana uzanır kol.
Bu mertler sofrası, hiçbir namert oturamaz.
Ok yaydan çıkmasın, kimse durduramaz.
Unutma; Gözyaşı çorak yürekleri serinletir.
Dostun eskisi makbul, kötü söz ağzı kirletir.
Dil bağlarsa diş çözemez, ister fildişi olsun.
Dünya bağın olacağına, kabrin bahçen olsun.
2005