Millî Direniş 2 Şiiri - Engin Akkuş

Aylardan temmuzdu, günlerden Cuma,
Milletin bahtına hıyanet düştü,
Hainler aniden geçti hücuma
Gecenin tahtına kıyamet düştü.

İstiklâl uğruna koştuk sefere,
Dağ gibi dikildi tankın önüne.
Bombalar atıldı her bir nefere.
Erişti millet şehitlik ününe.

Dillerde tevhit, ellerde bayrak,
Kükreyen millete meydanlar dardı,
Destan yazıldı ölüme koşarak.
Kutlu direnişin sonu bahardı.

İçimde saklanmış bir sinsi çıban,
Tuzak kurmuş haince o nursuz.
Öyle bir çiban ki bilmemiş Lokman
Gizlemiş kendini fendiyle nursuz.

Dört bir yandan ateş kustular balam?
Namustu,vatandı milletin derdi.
Şehla bakışlarına kurban olam.
Herkes bir Halisti,her fert Ömerdi.

Meftunuz albayraktaki hilale,
Yıldıramaz bomba, kurşun milleti,
Biz aşığız ezelden istiklâle
Reddederiz esareti, zilleti.

Kahpe pusu kirli plan kuruldu ,
Gönüllerde gam,keder gözlerde nem,
Bombalandı her yan,meclis vuruldu,
Gözyaşım albayrak üstünde şebnem.

Volkan kustu namlular üstümüze,
Çetelerle sarılmıştı dört yanımız,
Korkutmaz bizi ne bomba ne füze.
Vatan uğruna aktı al kanımız.

Duysun dünya Köroğlular ölmedi,
Kınlarda saklı kılıçlarımız var,
Durdurur Dünya'yı Türk'ün kemendi.
Düşmana dünyayı dar ederiz dar.

Ya şehit ya gaziyiz,bu can bizim,
Bu yüce şahlanış,bu destan bizim,
Edirne'den Kars'ına her yan bizim
Bizimdir bu toprak,bu vatan bizim.
Akkûşî