Milli Çıkarlar Şiiri - İsmail Hakkı Kavu ...

çocuklar
gözlerinde keder, umutsuzluk...
karınları aç, ayakları çıplak çocuklar..
o minnacık yüreklerin kavrayamadığı bir korku
heran kıyametler kopabilir ve koptuda yuvalarında çocuklar...
elinde taş, karşısında tank

başta bir oyun gibi sonra...alkanlar içinde eller üstünde çocuklar..
afganistande, filistinde çocuklar...
ve daha dünyanın bilmem nerelerinde
ve hatta yanıbaşımızda açlıktan, bakımsızlıktan solan çocuklar...
babalar
bir yanda çaresiz, perişan babalar
diğer yanda gece gündüz milli çıkarları uğruna! ! !
çocukları aç, çocukları ilaçsız, çocukları evsiz
çocukları yetim bırakan,
açmadan çiçekleri, daha tohumken, daha tomurcukken
solduran babalar...dünya
iki yakası bir araya gelemeyen dünya!
batı yakası ve doğu yakası..
kan gölü, barut fıçısı doğu yakası..ya batı yakası!
ey batı yakası,
çevren alev alev yanmakta
bomba sesleriyle, barut kokularıyla, çaresiz, masum insanların
yetim çocukların çığlıklarıyla gökkubbe yankılanmakta..
sadece kendi halkının huzuru güveni uğruna
başkalarının ocağını söndürmeye daha ne kadar devam edeceksin? .
ve senin bu tatlı rüyan daha ne kadar sürecek sanmaktasın? ..
bir söz var ya,
bu devran böyle sürmez..ve
biri yer biri bakar kıyamatte ondan kopar
demiş büyük atalar..
tarihin derinliklerinden tecrübelerle süzülüp gelen
yüce öğüttür bunlar..kulak ver..
bırakın insancıklar, bırakın milli çıkarları
batsın milli çıkarlarınız
Yaşasın tüm insanlığın çıkarları
tüm insanlığın zenginliği..
....
İsmail Hakkı Kavurmacı