Milletim Hür Yaşarsın.

Milletim Hür Yaşarsın.

Çanakkale; Sakarya; İnönü; Dumlupınar,
Yakılmadık bir köy yok, bitmiyor katliamlar.
Kurşun sağanağına, göğsünü siper eden,
Kahramanlar yağıyı; Yurduma sokmuyorlar.

Ben kahraman ceddim-i, tarihlerden tanırım,
Ceddin-i tanımayan, yürekten utanırım.
Ölü toprağımı var? Üstümüz de kardaşlar?
İrkil de kendine gel, uyanın yalvarırım.

Ruhları gasp edilmiş, insanlar olduk bizler,
Gafleti, ihaneti, göremez oldu gözler,
Yaratan sen uyandır, dalâlet uykusundan,
Burası; Türkiye’mi, horlanır oldu Türk’ler.

Hani? Vatan uğruna, olunuyordu feda,
Hani? Toprağı sıksak, fışkırırdı şüheda,
Hani? Vazgeçmiyorduk, dünya da bu vatan’dan,
Cânım-ı, cânânım-ı, alıverse de; Huda.

Hür yaşamak, hür olmak, yalnız dua’yla olmaz,
Mücadele olmadan, dua kabul olunmaz.
Durmalı, durdurmalı, hayasızca akını,
Dil ve Millet perişan, çevremi sardı yobaz.

Dolaşıyor üstüm de; Kondor Akbabaları,
Siyonist’e bel bağlar, dinci dalkavukları,
Harici ve dahili, bedhahlar, hep kol kola,
Dişleri sökülmeli, kırılmalı kolları.

Bu topraklar kolay mı; Vatan oldu sanarsın?
Zalime dur demezsen, mahşere dek yanarsın,
Ebediyen olmasın; Türk’e; Yurda izmihlâl:
Dinim hür; Bayrağım hür; Milletim hür yaşarsın.

Arz ederim.
Yazan: Ali Rıza Saygan.
Şiir No: 95 Tarih: 08-12-2009