Milletim Şiiri - Mehmet İslami

MİLLETİM

Cennetten yeryüzüne
Sürülmüşüm Milletim
Mahlûkatın gözüne
Görülmüşüm Milletim

Milletim görülmüşüm
İblisle sürülmüşüm
Libasdan derilmişim
Arzda işim Milletim

Mahlûkat baktı bana
Sordular o şeytana
Uyunca onlar ona
Darılmışım Milletim

İblis döktü dilinden
Dostunuzum sizin ben
Huzur yok bu ölmeden
Ohlamışım Milletim

Köpeği kışkırttılar
Ne dediyse attılar
Âdeme hırlattılar
Okşamışım milletim

Âdeme doğru koştu
Tabiki beyni boştu
Cebrail Âdem dostu
Sorulmuşum Milletim

Ömür denilen önde
Gelişim ise dünde
Yaşanılan bu günde
Karılmışım Milletim

Bekliyorken ölümü
Kurutmuşum gölümü
Siper edip elimi
Kırılmışım Milletim

Yarın ise meçhüldür
Yanınca kalan küldür
Hayâta paldır küldür
Sarılmışım Milletim

Damarımda gezdiler
Düşüncemi sezdiler
Düzenimi bozdular
Yarılmışım Milletim

Aklımı uçurdular
İdrâki göçürdüler
Zehiri içirdiler
Gerilmişim Milletim

Sahte Türk çıktı tahta
Öztürkler oldu sahte
Kurt düşürdüler bahta
Kurulmuşum Milletim

Ben böyle değil idim
Kim verdi de ne yedim?
Dinle beni demedim
Darılmışım Milletim

Doldurduk onbeş asır
Ben olsamda münkesir
Ölürüm, olmam esir
Vurulmuşum Milletim

İmtihanıdır çile
Çektirir gül bülbüle
Sırtımda kusur ile
Serilmişim Milletim

Milletim ah Milletim
Edildik öksüz, yetim
Ebed müddet devletim
Verilmişim Milletim

İSLÂMİ; Seksen sene
Küfürle mücadele
Ederek gele, gele
Yorulmuşum Milletim