Hala duruyor içimdeki çocuğun
İçtiği paşa çayları
Bol şekerli olurdu tatları
Renkleri de hafiften sarı
Bir dilim kızarmış ekmek üzerine sürülen
Vişne reçelinin o mis gibi tadı var ya
Hiç unutulur mu çocukluğumun
O güzel anıları.
Tereyağı ve de peynirin bolluğu
Çocukluğumuzda kalmış şimdilerde
Soba üzerinde kızaran ekmeklere
Sürülürdü hafiften yanmış olsalar da
O güzelim mis kokan tereyağının
Bir bıçak sürüşünde kaldı şimdi tatları.
Beyaz yaka siyah önlük
Asılırdı boynumuza her şeyi silen silgi
Belki ondan unuturduk tüm acıları
Ama her şeye karşın mutluyduk.
Ülke sevdası anlatılırdı tüm derslerde
Kimlerdik nerelerden geldik diye
Başarılarımız kıvançlarımız öğretilirdi
Bizlere bu günleri armağan edenlere
Asla küfretmez yıkmazdık heykellerini
Geçmişini bilmeyen geleceğini bilemez
Aydınlığın bekçisi olup koşun ışığa derlerdi.
Ne paşa çayı kaldı şimdilerde
Ne de şekerleri
Renkleri bile uzaklaştı gönlümden
Nerede o demler
Yasaklar ülkesine dönen ülkemin
Gerçek sahipleri nere de
Bir ses var sanki içimde
Ölüler ülkesinden geliyor gibi
Cılız ama kulak ver
Bozkırlarda yaşayan bir kurt gibi
Hiç umudu yokken var eden bu milleti
Belki geliyordur yine yepyeni bir
Mustafa Kemal
Mutlaka temizleyecektir içimizdeki bu illeti.
Kayıt Tarihi : 10.5.2013 22:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ülkeye dair umutlarımızı kaybetmiyoruz elbette ama hep bir kahraman bekleme düşüncesi pek de sağlıklı değil gibi ülkesini seven her vatansever bir kahraman olmalı zaten çok güzeldi sayın şair kutluyorum içtenlikle...
TÜM YORUMLAR (4)