Hayatımızın cümle kapısından
Sessizce giren şu körpe sabahlar
Yüreklerdeki gam demini almadan
Yaprakların göz yaşları dinmeden
Bir bakarsın çabucak günü döndürmüş
Kasvetini beyaz çarşaflara sermiş
Elinde hatıraları yüklediği bohçasıyla
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.