Millet Affetmez Şiiri - Midayet Kara

Kimse inanmıyor, doğru dese de
Bütün servetini, toptan verse de
Yüz bin kere durup, tövbe etse de
Bu millet onları, affetmez asla

Söylenen boştur, her sözü nafile
Soyup memleketi, düştüler dile
Yapılan her işte, vardır bir hile
Bu millet onları, affetmez asla

Yetimin hakkına, eli değenden
Haramları, helal diye yiyenden
Milletine, yalancısın diyenden
Bu millet onları, affetmez asla

Can çıkınca çıkar, insanın huyu
Onlar yer, millete eşerler kuyu
Nerden geliyor, değirmenin suyu
Bu millet onları, affetmez asla

Yaptığına baksan, dersinki hakan
Seçilmiş dururken, siviller bakan
Her şeyi küfürdür, ağzından çıkan
Bu millet onları, affetmez asla

Memleket batıyor, gitmezler niye
Suyunu bendinden, kesmedik diye
Millet muhtaç ise, iki akçeye
Bu millet onları, affetmez asla

Gerçek söylemez, her şeyi üslenir
Nezaket yok, kötülükten beslenir
Yalan yere, milletine seslenir
Bu millet onları, affetmez asla

Millete zam üstüne, zam yüklerken
Ülke de fukara, ekmek beklerken
Onlar servetine, servet eklerken
Bu millet onları, affetmez asla

Hani nerde, yok bunların ülküsü
Yüz yıl önce başlar, bil ki öyküsü
Kalplerine düştü, gitmek korkusu
Bu millet onları, affetmez asla
(1395) Nisan 2021