Evvel zaman içinde kaldı güneşin üzerine doğmadığı bir medeniyetin çocukları oluşumuz.
Çünkü
Yitirdik mahşerimizi.
Yitirdik şehri onarıyor olmanın kendi hakikatimizi inşa etmek olduğunu.
Suyun koca bir evren olduğunu,
Ekmeğin Yusuf olduğunu
Ve bir ucuyla Yakup’a, kanlı gömleğe, gözyaşına uzanan bir salim yol araladığını…
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
