Milenyum Aşkı Şiiri - Muharrem Mermertaş

Öp beni:
Kaldır başını topraktan,
Bırak mutluluğa gün saymayı,
Kaldır başını topraktan;
Kaldır, öp beni...

Bekleme gözlerimden boşuna davet,
Usulca sokul yüreğimin limanına,
Saçlarımı okşa yavaşça,
Boşuna bekleme vuslat gemisini;
Bekleme öp beni...

Dudaklarını yorma kuru aşk şarkılarıyla,
Sırası değil hayal kurmanın!
Konuşma,
Öp;
Sadece öp beni...

‘Dünyayı güzellik kurtaracak’sa eğer,
‘Bir insanı sevmekle başlayacak’sa, her şey,
Unut bütün rutin işleri,
Düşleri hatırla sadece;
Düşle ve öp beni...

Ben milenyum insanıyım:
Aşkı kitaplardan okudum.
Suyu pet şişeden, aşkı maskeli yüzlerden içtim,
Götür beni kaf dağındaki pınara;
Götür, öp beni...

Ben milenyum insanıyım:
İlkokul sıralarında aşılandı bana görev bilinci...
“Gitmem gerek”lerle kesildi en candan sohbetlerim,
Saat icat oldu dostluk bozuldu!
Dostlarıma doyamadım hiç,
Doyasıya öp beni...

Kaç dakika kaldılarla geçti ömrüm,
Otobüse kaç dakika kalmıştı, maça kaç dakika...
Her dakika, bir başka dakikaya, birkaç dakikam kalmıştı,
Şimdi toprağa birkaç dakika kala;
-Kaldır başımı topraktan-
Birkaç dakika öp beni...