Okyanusların toprağındayım nicedir. Bir tusunami ile kıyıya vurduğumda bazılarının çöküşünün benim doğuşumu muştuladığını bilmiyordum henüz.
Yalnız ve kederli bir mehtabın bin yılını saymış, fırtınaların öfkesini izlemiştim. güneşi hayallerinde büyütmüş, onun hayaliyle ısınmıştım. Ve seslerini duymuştum onların. Samanyolundan seraplarla ilerleyen kralların. Yüzümde iskenderin sikkeleri, atlasın korkunç canavarları yanı başımda ve uzak iklimlerin yağmurlu kokuları sarardı ıssızlığı...
Dirilmeliydim, saplanınca karaciğerime hain belki kadim belki merhametlinin kılıcı. Bekledim, bin yıllar aktı geçti yüzümün kırışıklarından.
Ve buradayım, zaman ananın adaletli kollarında olgun bir savaşçı olarak sabırla yetiştikten sonra.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta