Mila Nora, aklım teslim oldu kalbime,
Hayat akarken düşüncelerim hep sen döngüsünde,
Sanki dünya sen, bir ben kalmışım içinde.
Nora, gidişlerin bir cehennem sokağı,
Gelişlerin bir düğün halayı,
Hepsinde de bekleyen benim sabır sehpasında.
Mila Nora, hâkim olamıyorum gözlerime,
İkisi de dolu dizgin bir çeşme,
Nora, seni düşlerimle bile paylaşmaya tahammül edemezken,
Şimdi bakıyorum, kaderin mahkûm ettiği tek resmine;
Sensizliğe karşı, arıyorum her yerde tesellimi,
Bulamıyorum, yine muhtacım benden alıp götürdüğün sevgine.
Kayıt Tarihi : 6.5.2024 02:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!