Mila Nora Sensizlik Şiiri - Emre Deniz

Mila Nora, sensizlik bir savaş içimde,
Ölürcesine çırpınıp duruyorum.
Kahrolası laftan anlamaz kalbime,
Meydan muharebesinde kılıç sallıyorum.

Mila Nora, sensizlik şakaklarımda bir kurşun,
Dört bir yanımı sarmış kalbim,
İçim darmadağın, bozgun...
Yüreğim korku içinde çaresiz ve suskun,
İntiharın eşiğinde ruhum, gözlerine tutkun.
Nora, durdur!
Ne olur dursun bu pervasızca akın,

Mila Nora!
Sensizlik, bana sürgün,
Nasıl dayanır bu zulme gönlün,
Dayanamaz oldu kalbim, sana düşkün,
Sonunda her şeyim bitap düştü,
Gülen gözlerim üzgün...