Koşuşturmaktan şikayet ederdik
Zamanın yetmediği hep şikayet konusuydu
Hiçbir şey gözümüzü korkutamazdı
Ta ki,gözle göremediğimiz virüs salgınına kadar
Herşey birden bire değişti hayatımızda
Vakit namazı kaçırmam derken Cuma terkedilir oldu
Arkadaşım can dı uzak durulur oldu
Anne,baba,eş ve çocuktan korkar olduk.
İşimizi gücümüzü bir anda şaşırır olduk
Zaman yetmezken evde zorunlu yatar olduk
Her şeyi başarma peşinde koşarken
Sadece hayatta kalabilmeyi başarmaya çaşıiır olduk
Hiç kimseden,hiçbir şeyden korkmaz iken
Etrafımızda bir bir eksilenler korkutur oldu
Öz güvenimiz sarsıldığı gibi ,psikolojimiz altüst oldu
Var olabilme savaşı ince hassas ve yalnız yürünen bir yol oldu
Meğer ne kadar uğraş verdiğimiz şey varsa
Hiç biri yaşam savaşı kadar önemli ve olmazsa olmazımız değilmiş
Ne kadar dostun olursa olsun insan yalnız olduğunu öğrenebiliyormuş
Gerçeklerimizi sarsan hayata bakışımızı değiştiren sadece bir mikropmuş.
Ethem Turan
Kayıt Tarihi : 12.12.2020 20:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!