Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Unutulduk, uyutulduk, yutulduk
Biz gurbetçi değil yiten kuşağız
Sahip çıkan yok ki işsiz tutulduk
Bir sadaka alıp yatan kuşağız

Sinir küpü olduk cinnet getirdik

Sabit kıl imanı seçtikten sonra
Kenetlenmiş bir saf oluştur bizi!
Dünyadan imanla göçtükten sonra
Salih kullarınla buluştur bizi!

Buluştur Allah’ım buluştur bizi!

Türkiyede gezip tozmak var şimdi
Ah bu gurbet, ah bu hasret, ah vatan!
Sahilleri gezilecek yer şimdi
Ah bu gurbet, ah bu hasret, ah vatan!

Tomurcuklar yavaş yavaş açıyor

Bizans kalıntıları, yok olmaya meyletti
Bir divane konuşmuş, beni böyle söyletti
Tarihe saygısızlar, beni isyan eyletti

Üzgünüm çok kızgınım, ah İstanbul, İstanbul,
Dostun düşmanın çoktur, nerden baksan hastan bol

Varlığıma, sebep, olan
Babam ile annem benim
Eğer onlar olmasaydı
Hayatım cehennem benim

Annem, annem annem annem

Gözlerim sulanır yüreğim kanar
Bir öksüz, bir yetim gördüğüm zaman
İçimde bir kandil, bin ışık yanar
Elimi başına sürdüğüm zaman

Ağlamasın diye gayret ederim

Fitne salan avanenin
Ona uyan divanenin
Böylesi kör pervanenin
Karşısında duracağım

Adaleti anmasınlar

Sular akar gürül gürül
Kalk seninle yürüyelim
Ne uyursun mırıl mırıl
Kalk seninle yürüyelim

Felekten bir gün çalalım

Mikdat Bal İbrahim Yavuz MSN 10. dertleşmesi



Vuslata erdim ancak duygularım karmaşık
Dedim kedi kendime bu yer eski yer değil