Mikdat Bal'a Mektup Şiiri - Şahin Yılmaz

Mikdat abi, ne var, ne yok sormuşsun,
Toz duman içinde kalmış alan var.
Bıraktığın gibi değil Türkiye,
Abdesti olmadan namaz kılan var.

Kaptı kaçtı moda oldu, alıştık
Önümüzde adam öldü, gülüştük,
Kazançları hırsızlarla bölüştük,
Her tarafta soyguncu var, çalan var.

Rüşveti, tepeden bakanlar aldı,
Rızkımızı hortum takanlar aldı,
Madalyayı kurşun sıkanlar aldı,
Vatanımı parçalayıp bölen var.

Yeşil kartı zenginlere dağıttık,
Hastanede ömrümüzü öğüttük,
Vurguncuyu sırtımızda büyüttük,
Vatandaşla dalga geçip gülen var.

Memurlara zekat düşecek oldu,
İşçi taş kaynattı, pişecek oldu,
Ahalinin sabrı taşacak oldu,
Durdurmaya çeşit çeşit yalan var.

Sosyetemiz açtı çağdaş sergiyi,
Hükümet, fakirden alır vergiyi,
Öğrenci okuyor öyle dergiyi,
Eroinden, captagondan ölen var.

Çiftçi mahsul değil tarlayı sattı,
İktidar zenginin elinden tuttu,
Kâr eden şirketler bedava gitti,
Milletin malında büyük talan var.

Enflasyon düştü, cepte para yok,
Sahte bal var peteğinde şıra yok,
Hayvancılık öldü, ot yok, mera yok,
Avrupa’dan dayatılan plan var.

Zenginimiz gözetmiyor fakiri,
Altın diye satıyorlar bakırı,
Örnek gösterdiler birkaç çukuru,
Defterinden haysiyeti silen var.

Et kalmadı, düştük kemik, deriye,
Muhtaç olduk ithal buğday, darıya,
Beni dinliyorsan dönme geriye,
Saygı, sevgi bitti, moruk, ulan var.