Bu Kent Ağlıyor
Bu kentin çocukları ağlıyor
Az ötedeki sokakta
Bir kadının canhıraş sesi yankılanıyor
Sessiz yığınları taşıyan
Yağmurlar
İpil ipil yağmur yağar
Kesif bir toprak kokusunu selamlar
Gökkuşağı renkleri
Baharı müjdeler açan nergisler
Umutları sayıyorum..
Şimdi köşemde sana olan umutlarımı sayarım. Ama bitmiyor saymakla. Kimini yakalar, kimi avuçlarımdan kayıp gider bir yıldızın kaydığı gibi.. Oysa sana şiirler yazmıştım hep. Sana mektuplar yazmıştım sayfalar dolusu..
Umutlarımı çiçek gibi korumuştum yalnızlık köşemde.. Ona baktıkça seni görüyor, seni sayıklıyordum hep gecenin hiç geçmeyen saatlerinde..
Bir Bilseydin….
Bir bilseydin, yağmurlu havalarda seni nasıl düşlediğimi…
Saçlarının ıslaklığını, saçlarına düşen yağmur damlacıklarını.
Bir bilseydin, saçlarında oluşan gökkuşağı renklerine nasıl hasret kaldığımı, onları avuçlayıp saklamak istediğimi…
Bir gece yarısıydı
Gözlerinden dökülen damlalar
Acının gülümseyişiydi yanaklarında
Akardı masumca
Bir gece yarısıydı ilk ayrılışımız
KAH AĞLIYOR KAH GÜLÜYORUM
Bu duygu hali nasıl anlatılır bilemiyorum
Kah ağlıyor, kah gülüyorum
Geçmişe mazi olarak bakamıyorum
Her an ama her an geçmişi yaşıyorum
'Gidiyorum Sevdam' adlı ilk şiir-deneme kitabım Diclem Sahaf yayınları tarafından piyasaya sürüldü. Kitabımı almak isteyenler aşağıdaki adresten bana ulaşabilirler.
[email protected].
Rüzgarın selam verir
Dökülen yapraklara
Ve toprağa saçılan tohumlar
Yeniden
Yeniden can bulur kasım yağmurlarıyla
Dalgaların
Soğukluğu vuruyor yüzüme
Derinden gelen
Sorgusuz bir yaşamın
İzlerini fırlatır
Her çırpınışında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!