Mihrümah Şiiri - Ayşe Çabuk

-Pervane ve Mihrümah’a-

Benzetileri kırık bir şairin, alaca mısrası
Mahzun atîka...
Adından bir zerre mürekkebim
Sözüm, sitem hengâmına
Geç kalmışım...
Sanki hiç dönmeyecek devrim sana
Mihrümah
Zamansızım...

Issızlığımca senden, seni söylüyor eşya
Ve tutuyor hırsla,
Parmaksız elleri yüreğimi;
Korkunun hınca adandığı
Arsız demlerin...
Sanki hiç bitmeyecek bu tutuşma
Mihrümah
Tutuşanım...

Çevir başımı bu divanelikten, sana bakayım
Gözlerinde izi müheyya;
Ketum yâdı miladın
Bir hendek lazım bana
Cezbede umutlarım
Sanki hiç durmayacak bu yağma
Mihrümah
Korunaksızım...

Gel, işler zaman sessiz, dinlenir ağrılarım
Gel, canım kanamada
Kırıldı zembereği kalbin
İdrakim pusulasız
Sönmede ışıklarım
Sanki hiç onmayacak bu yara
Mihrümah
Âh...
Kanayanım,
Kanatanım...