Mihrimah'ım Dön Geri Şiiri - Fahri Bulut

MİHRİMAH’IM DÖN GERİ
Hasretinle-özlemin, gün gün yedi bitirdi,
Kara sevdan yıktı bak, canı dize getirdi,
Dizlerim dermanını, gözlerim fer yitirdi,
Dayan gücüm kalmadı, Mihrimah’ım dön geri.

İkimizde uslandık, kemale erdi yaşlar,
Gayrı yere dökülsün, eteğimizde taşlar.
Mihri can vurdu geçti, meyve vermez ağaçlar,
Dayan gücüm kalmadı, Mihrimah’ım dön geri.

Öfkeme yenik düştüm, dağlarda çınlar naram,
Azdı kangren olacak, sol yanımdaki yaram.
Yüzüm saman sarısı, geceler uyku haram,
Dayan gücüm kalmadı, Mihrimah’ım dön geri.

Gözlerim hep yollarda, sayısız bahar geçti,
Tarumar saçlarıma, genç yaşta aklar düştü.
Rabbim mutsuz kullara, nedendir beni seçti,
Dayan gücüm kalmadı, Mihrimah’ım dön geri.

Rızazade, oyyy ki oyyy ben buna şans diyemem!
Kader diyen kulları, af eylemem sevemem.
Sensiz ölüm zor gelir, ak kefeni giyemem,
Dayan gücüm kalmadı, Mihrimah’ım dön geri.
07.04. 2011
Fahri Bulut Rızazade