Önce bir gülümsedi,
Gözlerini acip bana bakti,
Yanaklari kizardi birden,
Galiba utandi,
Hafifce agzini kimildatti,
Sanki birseyler söyleyecekti,
Bir cicek acti colun ortasinda, bir gul,
Hic yagmur yagmaz o cole, hic islanmaz toprak,
Ama birgun bir filiz aci verdi kuru toprakta,
Gulun gectigi topraktan gul ciki verdi,
Her yapraginda ayri bir renk tasir bu gul,
Yillarca aradim durdum,
Onu burda, bu sehirde buldum,
Dedimki ona yillardir pesindeyim,
Dediki bana bende senden kaciyorum,
Neden dedim ben seni seviyorum,
Ne cok severdim agaclara cikmayi,
En tepelerdeki elmalari toplamayi,
Ne cok severdim daglara cikmayi,
Kendimi yükseklerden assagi birakmayi,
Kisdan sonra cicek acardi meyve agaclari,
Neyiz biz düşman mı, neyiz biz katil mi, hırsız mı,
Bizler Ademden, Havvadan olma kardes değil miyiz,
Bizler aynı vatanın, aynı toprağın çocukları değil miyiz,
Nedir bu savaşlar, düşmanlıklar, kırıp dökmeler,
Bir şehit verdiğimizde hepimiz üzülmez miyiz,
Yüreginde bilenmeyen nice alevler vardi,
Cevresini hep onu yakanlar sardi,
Bir de güzelin birine gönül verdi,
Karsilik alamayinca yasamindan oldu,
Yasi daha cok kücüktü, kalbi ise kocaman,
Unutma ey günahkar insan,
Zikirsiz dil dogruyu söylemez,
Allah'tan uzak kalp sevmesini bilmez,
Akil dedigin zaten rabbinin önünde secdede,
Akilli insan bir bakar gökyüzüne ve yeryüzüne,
Allah'tan baska ilah olmadigini anlar,
Bir yürek yarasi,
Kalplerimizde firtinalar koparan,
Doguda, Batida caglayan,
Bir rüzgar misali esip, dalgalanan,
Parmagi namluda, tetikte bekleyen,
Bir ok misaliydi gozlerin,
Her baktiginda birseyler saplandi icime,
Aci veriyor her sozun bana,
Sen konustukca agliyor gozlerim,
Neydi sendeki bu acimasiz duygular,
Mevlam gormezmi sanarsin, bilmezmi ne yaptigini
Belki insanlardan kacarsin ama untma rabbin hep yaninda,
Gunes dogarken, gece olurken, uyurken, yada uyanikken,
Unutma rabbin her gun, her saat, her dakika, aslinda hep yaninda,
Yola cikarsin, kimsem yok dersin, geride biraktiklarini dusunmezssin,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!