Mihri Şiiri - Lütuf Sözbir

Mezranın nazlı gülü
Tanla açardı
Gecenin karasından kara gözlerini
Mahcemali günkurusu...

Bir zamanlar kutmu giyen eğnine
Bir şalvar bir kazak yeterdi...
Gümüşün hasından kuşağı
Bele değen mor belikleri
Nerde?

Şimdi ’iki sıçan kuyruğu’ saçlar
Enseden döşe düşerdi...
Koca memeleri
Göbeğe kadar sarkmış
Hep sac karasıdır önü...

Ayak başparmağı
Çığnak izi...

Ne oğlu vardı ne de kızı
Üç yamalı peşkiri
Hep sap saman dolu...

Bir bitmez devinim de Mihri