Mihran Şiiri - Mehmet Ay 2

MİHRAN

Lüle saçlarında sevda yumağı,
Bulmuşdum bulurum Mihran akışlım.!
Ayrılık nezninde ölüm sanmağı,
Sanmışdım sanırım Mihran akışlım.!

Adın gelse dile yürek üşüyor,
Adın ansam kalem elden düşüyor,
Melekler kıskandı biraz küsüyor,
Görmüşdüm görürüm Mihran akışlım.!

Sızılar ruhumu işğal ediyor,
Tabipler iflahın bulmazsın diyor,
Ateşler yüzüme alev serpiyor.!
Yanmışdım yanarım Mihran akışlım.!

Dermanı kalmamış aşkın yarası,
Sınırı çizilmez sevda orası,
Yanıklar silinmez yürek karası,
Uğraşdım uğraşım Mihran akışlım.!

Bülbülü gülünden ayrı olamaz,
Feryadı acıdır yürek dayanmaz,
Geriye kimseden bir şeyler kalmaz,
Bilmişdim bilirim Mihran akışlım.!

Karardı gönlümde açan güllerim,
Acı verir serin esen yellerim,
Suskundur söylemez ağız dillerim,
Susmuşdum susarım Mihran akışlım.!

Hududu çizilmez sevda alanı,
Çoğalıp aniden kalbe dolanı,
Miadı kimsesiz sensiz kalanı,
Üşüdüm üşürüm Mihran akışlım.!
07.07.23 / Saat 12,41
MİADI (Mehmet AY)