Mihrak: Yoksa Şiiri - Halil İbrahim Orhan

Tanrı mı yarattı insanları
Yoksa
insan mı yarattı tanrıları ?
Tanrının telkinleri midir yüreğe dokunan
Yoksa
telekinezinin dürtüleri midir şiirlerimi tanrısallaştıran ?
Varlığın tecellisi;
görmek, duymak mı
yoksa
hissetmek mi ?
Mihrakta olan evren mi,
yoksa
tanrının ruhundan olan âdem mi?
Karmaşaları doğuran insan mı,
yoksa
insan, karmaşalardan doğan mı?

Tanrı soruları asmış geceye,
yıldız demiş adına
mantığının kalbiyle görene.
Verildikçe cevaplar
kaymış yıldızlar,
İnmiş insanların yüreğine.

Nasip yok.
Sorgudan kaçıp körelmişe,
düşünmeden gömülmüşe,
Gömüldüğünü fark edemeyene.
Der kimisi,
İnkar etmiyorum, tanımıyorum sadece.
Oysa
bin bir yol var
hem selamete hem felakete.

Sırtında heybe,
gider adem ecele.
Algılayabildiği kadar inanır.
Algılamak istemediği kadar inkar eder.
Bilmekle inanmak arasında biçare.

Mihrakta olan tanrı mıdır, insan mıdır bilemem.
O kadar küçük dertlerim varken
tanrıya da bilenemem.
Varsın tanrı,
usul-ü erkanıyla halletsin bu işi.