Şiirlerimin gözleridir mürekkebim.
Onca eğri arasındaki doğru gibi,
sırıtır mecalsiz amellerimin arkasında.
Dizelerimi kanatır, çocuk yaşımda.
Ben daha bir yaramı saramadan,
şeytan kulağına fısıldar,
şeytan,
arada bir kalbimi yoklar,
mürekkebim
alevler önünde çiçekler koklar,
ben tüm çiçeklerden korkarken.
Kehanetin lanetini ulaştırır
çetrefilli yollarla beynimin mahfi köşesindeki labirente.
Ordan kalbime.
Mürekkebimin arkasındakilerdir katili
gülden, gönülden bahsedemeyen hecelerimin.
Bir dal sigaraya sığdırılmış,
umarsız arzuların kefaletidir, huzurlu gecelerim.
Ve acı kahvemin derin kuyusundaki telve.
Ahmak kalemlerin anlamasına yok gerek.
Yüzümden düşenler, beynimde yüzenler
Benden yana feragat etsinler.
Zira mihrakta;
kalemimin ucunda zehrim eder bütün kağıtlara sirayet.
Sürünmesen de şiirlerimde.
Mürekkebimle benim en heybetli engerek.
Kayıt Tarihi : 30.8.2020 22:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Megoloman ütopyamın fihristi, bölüm 7. -- Vasat bir şair bozuntusu II --
Tutarsızlıklar oluşmuş.
Ruh hali değiştiren çeşitler var.
Şiir çok güzel.
Devrik cümleli şiirleri uzatınca işlemci yanar
TÜM YORUMLAR (1)