aşkının verdiği o elemsiz acını biraz unuturum diye,
hani belki.
vurdum kendimi, yollara
yolun birinde bir bilgeye rastladım,
-selam dedi ey yolcu
nerden geldin nerelere gidersin,
sonra dikkatle bakınca kanrengi gözlerimi gördü ve bir müddet sustu,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta