Mihnet-i Hicran Şiiri - Nisari Özdoğan

Akşam oldu yine hüzün, yine kasvet çöküyor.
O çekilmez ızdırabı gece boyu yaşarım.
Yanan kalbim acısını damla damla döküyor.
O'nsuzluğun sabahına erişirsem şaşarım.

Hicranımın mihnetine tahammülüm kalmadı.
Yollarına düşem dedim, kör gururum salmadı.
Azrailden önce gelip bir kez kapım çalmadı.
O'ndan önce gelse ecel; kabre sığmam taşarım.

Meğerki gönlümün nuru, sevgili canan imiş
Kalbimdeki yeri dolmaz, biricik mihman imiş.
Bu fani alem canansız; virane bir han imiş.
İçerim bir yangın yeri, Şad olsa da dışarım..