Mihnet-i Aşk - Garib Çoban

Mihnet-i Aşk - Garib Çoban

İnsanların anlamadığı şeylerden
söz etmenin ve yanlış 
anlaşılmanın verdiği yalnızlıktan 
yeterince acı çektim.
Anlaşılmak mı istiyorsun?..
Aynadaki o kadar çok şey yaşamış.
Ve her şeye rağmen hala ayakta olan kişiyi takdir edin.
İçsel gücünüzü ve devam etme cesaretinizi takdir edin.
Bize de tek bu gerek zaten!..
İnsana rast geldiysen gönlü güzelsin, seven insan güzeldir ve karanlıkta bile seçilir.

Kendini anla, o zaman yeterince anlaşılmış olursun.
O iş seni yeterince oyalar.
Her sevgiden uzaklaşana, yaklaşan bir acı önce gönül güneşini korkutur.
Bu hikmete, kendim de hayran idim.
Sevgili gittiğinde ay tutuldu diyemem gökyüzü matem tuttu.
Gönül odalarındaki suskunluk da sevgiyle kucaklar eskilerin gölgelerini.
İnsana rast geldiysen gönlü güzelsin, seven insan güzeldir ve karanlıkta bile seçilir.

Dünya imtihanında emsalimin içinde, hak kazandım o ummanın dibinde, kimseye yar olmamaya.
Erguvan rengi acıları, şimdi tam bir kader tutsaklığında.
Bir aşk ile parladım Hacı Bayramdan, daha hâlâ beni ben anlamadım.
Yapayalnız bir gönülde noktalanan bir büyük soyun hüzünlerinde Bektaşi halim.
Günde bin bir kerre şeytan kalbimi yoklar benim.
Çünkü sabreden, taşlaşmış gönlümle bir eşikte dualarım.
İnsana rast geldiysen gönlü güzelsin, seven insan güzeldir ve karanlıkta bile seçilir.

Bizde vicdani telakkiler bu yolda ölçülür.
Çıplak bir meyve ağacı gibi bu bükülüyor gönül.
Yürekten konuştuğun zaman, asla hata yapmazsın.
Hatalarıma gülüyorum ama onlardan seni öğreniyorum.
Sorunlarım hakkında şaka yapıyorum ama onlardan duada güç alıyorum.
Zorluklarımla eğleniyorum ama üstesinden geliyorum.
İnsana rast geldiysen gönlü güzelsin, seven insan güzeldir ve karanlıkta bile seçilir.

Kendinden ayrılanın mehtapla döşeli yolları.
Ötelere yükselmekte dünya ağacının düşten gölgesi.
Bir mevsimin parıltılı sonu sonbaharın serin maviliği arasında son bulur kabristanda.
0 seyyahın teninde ben can idim.
Nefsimin suç ortaklığı ve bedenin ruhumuzun hislerinin hakikatine ulaşma içgüdüsü ile ruhumu şems vakti baştan çıkardın.
İçimdeki bu varlığı gitgide daha çok seviyorum.
İnsana rast geldiysen gönlü güzelsin, seven insan güzeldir ve karanlıkta bile seçilir.

Beni sana doğru uzatan bu hüzün.
Ah, sen olduğun bu harika ruhla sonsuza dek yürümek isteyen gönül.
Sevgiyle parçamı oraya asmak için, senin en derinindeki bu yalnızlık parçasına dokunmayı ne çok isterdim aşkla.
Sonsuz aşkımızın bitmeyen coşkusu bu aşk.
Ve ona engin bir kucak gibi açılır sessiz ve beyaz yüreğin yansımaları.
İnsana rast geldiysen gönlü güzelsin, seven insan güzeldir ve karanlıkta bile seçilir.

Garib oldum sevgi adlı gurbetin mezbahasının çıplak kapısında.
Senin aradığın o canan idim, bundan ötesine ben sultan idim.
Bir kış gecesindeki fırtınayla sarp bir kaleden ötelerdeki karlı soğuğa düşmekteyim.
Yaprakları dökülmüş yıldızlardan farksız.
Sevmeyi bilmeyenlerin ruhları derinden iç geçiriyor.
Kabirlerin kapısını kırarak saldırmakta korku içindeki halleri.
İnsana rast geldiysen gönlü güzelsin, seven insan güzeldir ve karanlıkta bile seçilir.

Geceye yansımakta pas tutmuş gönüller üzgün ve düşünceli.
Şimdi hep daha sessizleşen dönüşler barınağıdır anıların, gömülmüş umutların.
Sen, ey bir zamanlar sevilen, şimdi ise göz kapaklarında hiç dinmeyen yaşlar.
Nasıl da ciddidir duanın özlemleriyle sevilen ölülerin yüzleri.
İnsana rast geldiysen gönlü güzelsin, seven insan güzeldir ve karanlıkta bile seçilir.

Etrafınıza sevginin merceğinden bakın.
Ve sonsuzluğun ne kadar sonsuz olduğunu göreceksiniz.
Duygusal mutluluğumuza pek çok farklı şekilde dokunabiliriz.
Aşk, sanat, hayırseverlik bunlardan sadece birkaçıdır.
Mutluluğunuza giden yol nedir?..
Ruh mutluluğa erer, teheccüt vakti adil dağıtıldığında bakışlardaki özlemler.
İnsana rast geldiysen gönlü güzelsin, seven insan güzeldir ve karanlıkta bile seçilir.

Heybetlidir sevgi yıkık gönül bahçesine çöken suskunluklara rağmen aşkın külleri iner.
Hafif bir sonat, neşeli gülmelerle güzel şeydir anılarla kış güneşinde yürümek.
Gönlümüzü mesken eyleyen çobanlar ve beyaz yıldızlardır gecenin sessizliğinde karanlık bir yolda karşılaştığımız.
İçimiz sakin kendimizden sarhoşluğumuz geziniriz ömür duvarları boyunca.
Kuşların uçuşu gökyüzünün şenliği akşam vakti.
Ve huzur içinde olgunlaşır insan olma gayretimiz aşkla.
İnsana rast geldiysen gönlü güzelsin, seven insan güzeldir ve karanlıkta bile seçilir.
(Y.ed - Biz Bu Dünyaya Niçin Geldik Albümü)