Mihmandarım olup da ufkumda durdun
Gözlerimde parlayan sönmeyen nurdun
Gönlümü dağlayarak yaktın kavurdun
Sen sevda otağını arşa mı kurdun
Ne ala ki nurumsun pervanen olsam
Aşkın için daima sararsam solsam
Gönlünü hoş edecek hünerler sunsam
Ne yapsam da sine-i billura dolsam
Yandıkça hep yanayım aşkın narına
El basayım da inan gülüm harına
Acıtmaz canımı hiç zulmün başıma
Sensiz olacaksa da çıkmam yarına
Razıyım sen razıysan malum sonuma
Hiç geçemem ve geçmem başka konuma
Delalet ettin de ben düştüm yoluna
Ben bende değildim ki girsem donuma
Sana göre yetmez mi çektiğim çile
Ne arzun varsa daha getirsen dile
Kavuşmak bir ümittir mahşerde diye
İstersen son vereyim nefesi bile
Güngören 20.05.06
İSTANBUL
Kayıt Tarihi : 10.10.2006 06:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!