Mihman Şiiri - Yunus Kılıç Lamelif

Ꮇ İ Ꮋ Ꮇ Ꭿ Ꮑ
..
Aşkın hüzün mevsimidir hicran,
Ne sahraya benzer nede bir umman.
Can çekişirde..
Bir türlü çıkmaz bu can,
Ya ecel ol bu cana..
yada bu gönle mihman..
..
Allah'a ısmarladık diyip gittin
Hasretine yol oldu bu gözler
Boğazımda düğümlendi kelimeler
Gitme diyemedim
Gidersen eğer
Bu yolun sonu yok diyemedim
Sukût etti dil kilitlendi sözler
Gönlünün sılasına düşmezmiyim hiç
Bilmezmisin ki..
Yokluğunda doldu,
soldu bu gözler.
..
Sen atardı kalbim
sen yazardı alnımda
Hasretin tütüyor her soluğumda
Yaralı bir kuş gibi suskun kaldım dalında
Bir sen,
Bir ben vardık..
Çiçek açmıştı filizler.
Dört koldan kırıldı kanatlarım..
Bu kurşun yarası değil,
Özlemindendir bu izler.
..
Gözlerimden geçersin her an,
Öyle büyük bir ummandan,
Bir yudum sızı kaldı içimde.
Hasretin canımda püryan,
Dokunur inceden..
Hani gönül bahçesine ektiğin umut,
Nerde o sevdalı bahçivan.
Şimdi içinde biz olan bir tabut,
Bu vuslattan geriye kalan.
..
Görmediğim diyarlarda düşledim seni
Bir tek Rabb'im ile bölüştüm seni
Kaç kez vardım yâr kapısına
Kaç bin kez vurdum gönül tokmağına
Her duaya sığdırıp görüştüm seni
Bu gönle bir mihman eyle
Mihman-ı yar eyleyip arz ettim seni
..
Bu gidişin bir dönüşü daha olmayacak
Yerin boş kalsada asla dolmayacak
Şimdi düşlerim yetim ben ise öksüz
Varsın desinler hem cahil hem görgüsüz
Görmedim ki ben sana benzeyen bir Sultan
Ve almadım gönlüme sen gibi bir MİHMAN
..
Yunus kılıç LamElif 08 Aralık 2019