Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Uğur'cuğum inanır mısın ben de aynı şeyi düşünüyordum. Ya da başkalarının yazdığı şiirler diyordum. Aslında hiç de önemli değil.
İnsanları böyle düşünmeye sevkettiğin için kendinden gurur duymalısın.
Senin şiirlerini okumak bir zevk.
Devam et şairim. Türkiye seninle gurur duyacak.
yüreğine sağlık uğur.harika şiir'e tam puan.ilhamın devamlı olsun.
sevgiler
Uğur bey bu güzel eserinizden dolayı sizi kutlarım
Zamânın içinde gönlüm ihtiyar,
Yırtılan takvimden aman eylerim!
Bâzan kederdeyim, bâzan bahtiyar;
Hâlime şükredip harman eylerim.
Güzel şiir değerli kardeşim, her geçen gün daha da güzelleşiyor kalemin. Selamlar.
osmanlıcayı iyi kullanmandan kaynaklanan bir sorun sanırım.. aslında en iyisi günlük dili kullanarak şiir yazmaktır diye düşünüyorum.. zira okuyucular günümüzde yaşıyanlar olacak büyük ihtimalle..
şiirde önemli olan duyguların/düşüncelerin aktarılabilmesindeki başarıdır.bu da, en iyi şekilde herkesin anlıyabileceği kelimelerle sağlanabilir. zorunlu kalmadıkça zor kelimeleri şiirden uzak tutmak gerekir.. aksi takdirde o malum anlaşılmama sorunu ortaya çıkar..
tabi bu sorun kişinin kendine has üslubunu bulmasıyla alakalı bir sorundur ki, zamanla taşlar yerine oturacaktır..
türkçeyi iyi kullanan şair ve yazarları bol okumanın faydası olacaktır bu konuda.. bendeniz sezai karakoç ve cahit zarifoğlu bir de nuri pakdilin eserlerini mutlak okumanı tavsiye ederim haddimi aşmıyorsam..
baki selam ve muhabbetle.
çok güzel bir eseri okumaktan yana mutluyum ezgi ve sözler harikaydı teşekürler ugur bize getirdiklerin için
Sevgili beneğin başarılarını izliyoruz. Kutlarım. Selamlar...
Zamânın içinde gönlüm ihtiyar,
Yırtılan takvimden aman eylerim!
Bâzan kederdeyim, bâzan bahtiyar;
Hâlime şükredip harman eylerim.
.............
Bazi insanlar cabuk olgunlasirlar...
Bir meyva agacindaki her meyva ayni degildir günesten muradini alan her veyva daha cabuk olgunlasir, bazi insanlarda böyledir hayat ve yasadiklari, birde zekiyseler daha cabuk kavrar ve olgunlasirlar, bütün incelikleri, tabiki buda kimi zaman takdir toplar, kimi zamnada endiselere sebep olur..Benimde siirlerime bu anlamda yorumlar geliyor bazen, yasinin üzerinde dizeler diye...Gülümsüyorum ve tesekkürler ediyorum :)
En güzeli Hakk yolda yürümektir, unutmayalim ki ayagimiza batan dikenlerde olacak bu dünyada...
''Zira bu dünyada huzur arayan bosuna arar'' Hadisi Serif Bu dünya imtihan yeri degil mi...?
Rabbim yâr ve yardimcimiz olsun...
Siirine gelince yine büyük bir hazla okudum güzel kardesim bu siirinide.
Yine yasinin üzerinde bir zeka ürünü dizeler...
Tam puan+antolojim...Tebrikler...Uğur Benek
Bu arada bebeklik resminizde cok hos :)
Rabbim hayirli güzel bir ömür versin, Her iki alemde afiyetler üzerine olsun...Saygimla ...
üstadım ;
senin fikir yaşın önemli bence fizik yaşın beni bağlamaz. ve birde yazdıklarının içeriği...demek akıl yaşta değil baştaymış sen bunu kanıtladın aziz kardeşim...yürü yolundan emin adımlarla...ALLAH yar ve de yardımcımız olsun..çok harikaydı çalışmanız..
duygu yüklü ,akıcı ve içi dolu dolu çalışmanızı beğenerek okudum...kutlarım sevgi dolu yüreğinizi....tam puan...sevgiyle ve şiirle kalın....saygılarımla...ibrahim yılmaz.
Olgunluk yaş ile değildir asla.. Evet olgun olan yaş ilerledikçe daha olgun olur doğru, ama olgun olmayı bilemeyenlerin yaşlandığında da bilemeyeceğini görüyoruz.. Çok harika bir kalemin var Uğur kardeşim hiç bırakma sakın. Yüreğin dert görmesin kalemin daim olsun..
Bu şiir ile ilgili 49 tane yorum bulunmakta