Mihman Şiiri - Mehmet Emin Eryazgan

Olur ki; mihman ederim düşlerime seni.
Arzularıma zından,
Bedenime paha biçilmez mintan ederim.

Olurda; gönüllü gelirsen düşlerimin eşiğine,
Düşlediğim gibi gel.
Dünyaya açtığın gibi aç gözlerini düşlerime
O zamanki gibi masum,
O zamanki gibi yalın.

Sönecek türden olmasın;
Sebep olacağın yangın.
Yalnızlığın, yalnızlığımla sarmaş dolaş,
Arzuların, arzularıma asırlık yoldaş.

Yutkunuşlarına göm çığlıklarını,
Duymalı yüreğim, yüreğinin zılgıtlarını.
Rüzgarlarıma bırak bütün yapraklarını
Ve yapraklarına yükle bütün tabularını.
Senlikten vazgeç beni benden alırken.
İşte öyle gel;
Düşlerime ve aşka düşüşlerime...