Mihmail Çakmak Şiirleri - Şair Mihmail Ç ...

İNSANIZ BE İNSANIZ

Bırakın insanları
Özgürce yaşasınlar
Nasıl olsa sonunda
Ölüm denen gerçek var

İNSAN OLALIM

HANİ NERDE DEDEMİZ
YA NUR YÜZLÜ NİNEMİZ
NEREYE GİTTİLER Kİ
BÖYLE YALNIZ KALDIK BİZ

İPEĞİM

İkibin yirmi iki
Hazriran yirmidokuz
Şahit oldu bebeğim
Bu dünyaya gelmene

İSTAVRİT ZAMANI
İstavriti yediler
Yediler şükrettiler
O iştahla hepsini
O anda bitirdiler

Seni ruhum terk etmedi
Terk edendir bedenim
Nedenini sorma bana
Sensin buna nedenim

Onu anlatmak için
Kelimeler yetmez ki
cümleler noktalarla

KALPLER SEVGİYLE ATSIN
bir kalp bir kalp için
atmaya başlamış sa
hiç bir güç durduramaz
onu ne çok çalışsa

İNSAN OLDU YAŞADI
İNSANA DEĞER VERDİ
MALA MÜLKE PARAYA
ASLA DEĞER VERMEDİ

Neredesin nesin sen
Kimsin yok mudur kimsen
Ne halde olduğunu

KIZIMA
SEN BENİM ÇİÇEĞİMSİN
EBEDİYYEN SOLMAYAN
GEÇMİŞ GELECEĞİMSİN
BAŞI SONU OLMAYAN