1972--Osmaniye -Finike
kaybettim mihenk taşımı
miras kalsa babadan keşane
ben daima söyledim sevgili şahane
kıymeti var mı gözümde
efsanelerdeki hazinenin
kıymeti var mı kalpte
o sevgili olmasada,sağlığın
onurumda,mahzenimde ne varsa
dökülsün altın mücevher
ölüm günışığında çok belli
bağışlanmaz günahkar sevgiliyi
ağlamak onun için özde acı tozu
uçuna kadar hücresinden
okyanus fırtınası acı tozu
bitmez feryatlar,ağıtlar gönlümde
normal bir ömür
yeniden başlar umut yolunda
ne acı yok artık mihenk taşı
bana dar günümde yol gösterecek
nasihat edecek evimizin köşesinde
amcamın varlığı,o gölgesi
acımız büyük onu kaybettik
Kayıt Tarihi : 7.8.2009 19:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!