Mihenk taşı sevgi Şiiri - İlhan Koruyucu

Vakti zamandan öte
Habil’le, Kabil’den beri
Kardeş kavgalarına son olsun diye
Sevgiyi daim kılmak için
Ne savaşlar verdi insanoğlu
Yaşayamazdı aşksız, sevgisiz
Hayatın tadı, tuzu olmazdı bir an onsuz
Mayasında vardı ilk sevgi harcı
Yaradana varışta bile,
Sevgiyle el, avuç açtı
Aşkla yalvarışta
İyiden, güzelden, doğrudan yana
Korkuyu, zulmü hep yendi
Her defasında yine sevgi dedi
Yüceler yücesi ulu dağlar gibi
Ferhat’tı, Şirin'di ve Zühre oldu
Dağları deldi, yine geldi
Kara sevdalara daldı
Ne tabiat kaldı, ne bir taş
Yakut, elmas, altın yüreklerde
Sevginin kutsal gücüyle mevlasında
Küçücük yüreğiyle yanıp, tutuşup evrene dönerken,
Sevgiyle başlayan her aşkta
Mihenk taşı gibi sevgiyi damarında buldu...
İlhan Koruyucu