Kırıldığı yerden devam edemiyor hayat
Hayatım
Hayatın
Kırık çıkık bir koşuşturma başlıyor
O andan sonrası alçıya alınmış kırık kaşıntısı gibi
Sızım sızım, ince ince
Hatta bazı soğuklarda ağrımsı
Gecelerde inleyen yerlerin acısı
Yani bildiğin gibi
Kırılma anı gibi ve sonrası
Bildiğin gibi
Anlattırma bana
Ben mi?
Hatırlamıyorum
Mevsim, gün, saat
Hiç bilmiyorum
Bildiğim,
ayaktaydım
Dimdiktim
Olmazın olmadığı yaşlardı
Açık seçik aşklar yaşardık
Dilimizin kemiği yoktu
Kemiklerimiz sızlayana kadar seviştiğimiz zamanlardı anlayacağın…
Yani hayatın gülümsediği
Yerlere kadar eğilip bizi selamladığı ve yeniden karşımıza dikildiği zamanlardı.
Yani dost sandığımız zamanlar….
O yüzden ummadık bir anda yakalandık ya!
Ayaktaydım
ellerim, yüreğim, evim, telefonlarım, beynim dopdoluydu
Kalabalıktan göremediğim duygular geçiriyorken
Yok saydıklarımı çoktan unutmuşken
Şimdi hatırlıyorum
Seni hatırlıyorum
Bıktığımı ve yok saydığımı hatırlıyorum
Gözlerinle bana seslendiğin o anı hatırlıyorum
Cevapsız bıraktığım bakışlarını yeni aşkların göğüslerine yumduğumu
Seninle yarına gidemediğimi
Hayal kırıklığını
Çaresizlikten ellerini sakladığını
Gözlerinde intihar etmiş çocuğu
hatırlıyorum
Hatırlıyorum
Hatırlıyorum.
Kayıt Tarihi : 10.9.2003 07:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

_zeki ergin
Kelimeleriniz çok hoş seçimiş tebrikler.
Saygılarımla
İbrahim Tolga Özsoy
TÜM YORUMLAR (3)