Mıh Şiiri - Küsuratsız Pi

arkamda alacaklı defteriyle

koşturup durur

esnaf çırağı geçmişim

önümde sarkan dallarıyla

sarıp sarmalar

umut ağacı geleceğim

ben yırtık zamanı diken

işini bilenlerin topraklarında

mülteci kör terzi

gezinirim gündüzün düşünde

dokunurum sevdanın duvarlarına

elimde yerçekimine direnen çekiç

çakarım mıh niyetine bu şiiri

bilirim can çekişir kafesinde

kalpsizlerin hoyrat dilinde

kanatsız, müebbet cezalı şarkı

bilenirim aşksız geçen günlere

kağıt kesiği direnir kalemime

yaralı cümlelerle yazarım yarını

dirilirim başına buyruk yellerle

hikâyeler toplarım aç evlere

sıcak ekmekle ısıtırım çocukları

uçarım göçebe bulutlarla semada

yoldaşıyım dert yüklü yağmurların

elimde tarifsiz renklerin çığlığı

çakarım mıh niyetine bu acıyı

şubat, en uzun ay diyorum

sevdanın karasıyla aydınlanırken

işmar eden baharı ayartıyorum

artık tarihleri takip edemiyorum

dallarımda filizleniyor takvim yaprakları

ağlayan saatleri avutuyorum sevgimle

sayfalardan silinmiş mekansızım

kayboluyorum yazmadıkça hafızalarda

dedikodumu yapan şairlerin arasında

binerim güneşle ıslanmış kağıt gemiye

savrulurum serüvenlerin dalgalarında

tutarım kendine isyan eden tayfayı

çakarım mıh niyetine bu filmi

türk usulü laf salatası yapan

tatavacı, obur aşçıyım

bitmeyen tekil sohbetlerin sonunda

kırk kapıdan birini açabilen

acemi, korkak yolcuyum

yolun ben olduğumu unuttuğumda

kalırım kırkambarlar hanında

öğrenirim, kendimin cahili olduğumu

yarım kalmış kitaplar konuştuğunda

dostun soykasını giydiğimde

bilirim sıra belki de bende

eskiciyi çağıran sözlerimle

çakarım mıh niyetine bu anıyı

✔ Küsuratsız Pi