Mığır dağına kar düştüğünde,
Soğuğu bizim buralara vurur,
Bulutlarla sarılıp öpüştüğünde,
Senin için kalbim küt küt vurur.
Beyaz örtü kaplar her yüzünü,
Artık açamaz ki kapatır gözünü,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta