Yokluğum,
Hasretim,
Ey görünmezim...
Düşleri dimağımdan söküp eteğime döken ey!
Ey dokuz oğlan anası yanım,
Kırk öksüzle ocağına sığındığım gel!
Gel; taneledim cennetten inme son narı...
Mâlum olsun,
Olmazları oldurdum.
Tufana denk bir sağanakta yaktım ateşi
Söküldü küllü bağrımdan tüterek sesim.
Duydun mu, ucu yanık türkü tutturdum.
Türküyü yakarken söndü nefesim,
Son nefeste "Sen..."
Dedim, Durdum....
Öyle ki;
Ta arşta duyuldu es'im...
Alem de duysun;
Dut ağacına tünemiş -sağır bülbülü-
Gam teli kopan sazın burgusuna,
Ben kondurdum.
Kayıt Tarihi : 13.6.2024 16:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sayın Alan Adam,
Yazdığınız Cümle sonundaki "Es"benim formulume göre eşitliğin diğer tarafına geçince -estagfurullah'a denk oluyor.
Çok teşekkür ederim sahiden, ovgunuze şayan olmak çok kıymetliydi.
Ve evet siz de kendinizle ovünebilirsiniz, zira şiir -yazılabilen bir resim - ise şiirin baha'si imgeleyenin tahayyüyle biçilir...
beğeni ile okudum
dilinize sağlık
Beğeniniz için teşekkür ederim.
TÜM YORUMLAR (4)