Midyeci tanıdım, Hasan usta Beşiktaş sahilinde
Arkasında umutları bırakıp
Tek varlığı midye olan adam
Midye satıyordu
Kimse yalnız başına yemiyordu
Ya arkadaş, ya yanlarında sevgili, yada bir eş vardı,
Midyeci bende yarım kaldım, sen gibi, İçimde bir umut vardı oda denizin ortasında vapurun içindeymiş meğer bütün umutları, bak gidiyor derken bile içi acıyor elleri titriyordu Hasan amcanın, meğer hayal kurmaya umutlarını temizlemeye bir gece vakti, gemide bekliyormuş hasreti, yari. Yalnızlık bürümüş Hasan amcayı Ben kimsesizim derken bile gözünden akan yaşları kurutmaya toprak yetmezmiş meğer. 'Bu aşk' dedi Hasan amca..
Kayıt Tarihi : 12.4.2023 10:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!