Mıcet Dayı Şiiri - Süleyman Kaya

Yakın köylüm rahmette
Ruhu şad olsun
Köye gelmiş bir asker,
Üniformalı..

Halk dili bilmez..
Tercüman arar kendine,'yok mu Türkçe bilen? '
Mıcet amcayı tembih eder çalışkan(lı) köylü...
'Bilse bilse sadece o,bilir Türkçe'yi'

Üniformalı asker,
Çağırtmış, getirtmiş Mıcet amcayı
Bizim asker başlamış anlatmaya..
O, anlatıyor; mıcet 'ebet' diyor,

Köylü antik tiyatro misali seyrediyor,
Dramatik ve komik sahneyi
Askerden mimik,jest,
Köylü seyirci ve mest
...
En nihayet bitirmiş bizim asker konuşmayı
'Aferin! İşte böyle insanlar lazım..'
Mıcet amcaya iltifatları,memnuniyetlerini anlatmaya
Üniformalı,'Benim,size söylediklerimi anlatsın mıcet efendi'
...
Köylü: 'Mıcet komitan ne dedi..'
Mıcet; ' Komitan tışte xwaş gotin..'(hoş şeyler söyledi'
Ne konuşulmuş,ne emredilmiş,bilmiyordu,
Sadece emre riayeti, Ebet'le anayladı Mıcet dayı

Rahat uyu!
Unifarmaya uyduğun gibi
Hep uyu,
Ruhun şadolsun; ebet' mekanların bol olsun Mıcet dayı