İnsanın çuluna, değer verenler;
Beynine,kalbine,baktınız mı hiç?
Hayat gidişine,kara diyenler;
İki mum çıkarıp,yaktınız mı hiç?
Dolaşıp durdunuz,hayâl peşinde,
Hile istediniz,mihenk taşında,
Zirveye çıkmışken,dağlar başında;
Aniden aşağı,düştünüz mü hiç?
Çalışmadan elde,etmek her şeyi,
Asalaklık, tembellerin,mesleği,
Çok çalışıp,terlemiş bir,eşeği;
Buzlu su içerken,gördünüz mü hiç?
Adalet dediniz,susmak bilmeden,
Kahkaha attınız,kimse gülmeden,
Toprağa girecek,zaman gelmeden;
Hak’la hukuk nedir,bildiniz mi hiç?
Yokluk çekmediniz,ekmek eldeydi,
Susuz kalmadınız,sular göldeydi,
Hakaret ettiniz,masum eldeydi;
Suçsuz iken suçlu,oldunuz mu hiç?
Dünya halidir bu,bitmez saymakla,
Altın değer vermez,yere koymakla,
Beslenin bakalım,balla kaymakla;
Fukara sofrasın,gördünüz mü hiç?
1994 14A otobüsünde.
İzzettin DönmezKayıt Tarihi : 17.12.2014 10:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!