Ben karanlık gecelerde gezmeyi severim.
Ne denizlerin dipsiz derinliklerinde.
Ne gökyüzünün maviliklerinde varsın.
İşte sen o karanlıklardasın.
Olmasada gözünde zerre miktar değerim.
Ben yine seninle beraberim.
Ama yokluğun da bir gülle gibi.
Hasretimde yüreğimde sensin.
Ben yinede sabrederim.
Bu kalbi ben çıkarıp yerinden.
Dipsiz bir kuyuya atarım.
Olur biter.
Mi dersin.
Yoksa hep gece gündüz.
Böyle sarhoşmu gezerim.
Hangi mevsim hangi iklimdeyim?
Ben bilmiyorum neyim neredeyim.
Umutlarım ağır geliyor bana ama taşıyorum.
Mademki yarınlardadır beklediklerim.
Demekki ben yaşıyorum.
Söyle, söyle yüreğine seni bana geri versin.
İşte o zaman sen.
İstediğin yere gidersin.
Ve o zaman ben.
Hem seni hem beni.
Tophane sırtlarından atarım.
Olur biter.
Mi dersin.
Sen sensizliğin ne demek olduğunu bilmezsin.
Bilsen yüreğimdeki hicranın derinliğini.
Beni böyle bırakıpta gidemezsin.
Gidemezsin, bilsende gönlümün derbederliğini.
Benim gibi sevemezsin.
İçimdeki cam kırıklarını eritemezsin.
Sona nasıl yaklaştığımı düşünemezsin.
Hadi gel , tut ellerimi.
Kanımın nasıl çekildiğini hissedersin.
Ben uyanmamak üzere bir köşeye yatarım.
Olur bitermi .
Mi dersin.
Kayıt Tarihi : 22.6.2014 11:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!