Mı… Şiiri - Turgut Toygar

Bir adam
çağrılmayan yalnızlığıyla
kapılardaki
sesini yitirdikçe küçülen

bir adam
köhnemiş teknelerin
altına sıkışmış
deniz piramidine saklanan

çarşafları lekeleyen
her yalnızlığın
pürtelaş penceresi
Kasım fırtınalarının yaladığı
şehir sokakları
bir adam

kapılardaki yalancı sızı
uslanmaz inadıyla sevgi arsızı

Bir kadın
iki dalganın renk tayfı
gökkuşağıyla anlatılan
unutulmuş kış çiçeklerinin
taç yapraklarına saklı

ters yüz edilmiş akşamlarda
ters yüz edilmiş sevgileri giyinen
bir kadın

şaşkın bozuk ezberiyle
sokaklara kapanan
perdelere takılmış
gökyüzüne uykulu
bir kadın

Bir kadın
Bir adam

Köşedeki sokak lambası
yanacak az sonra
ayaz pencerenin dışında
yalnızlık ısırgan otu
bir kadın
Köşedeki sokak lambası
yanacak az sonra
ılık sarı bir ışık pencerede
bir adam

Gölgesi gözlerine değecek
Bir kadın

Gözleri gölgesine değecek
Bir adam.