Mezopotomyada Hüzünlü Aşklar(memê ve sebê)

Tasviri yapılamayan bir zaman diliminin aşk kuyusundan aşkları karıştırdım.yaklaştığım her karış umuda varış gibiydi.son damlasına kadar Yusuf kokuyordu her şey.ve o kadar aydınlık o kadar mücellaydı…

Filinta gibi delikanlı memê
Yüreğindeki firari gömlekle
Bu aşağı yolu beklemekle
Aşıklar kervanına aşk işlemekle
Büyür de büyür son deme kadar…

Kameti balası başının belası
Genç kızlar onun sevdalısı
Memê delikanlıların ağası

Geçtiği yerlere siner misku amber kokusu
Onun şemaliyle süslenir Sebê’lerin uykusu

Rüya rüya tabirsiz kalmış rüyalar
Çoban kavalıyla nağmelenmiş hülyalar
Bir bakışına feda edilir tüm dünyalar
Memê bir asrın efendisi
“Yitik aşkların” beyaz gölgesi…

Her gün aynı sürü kara kuzu
Nice yüklerin altında onun omuzu
Sigara kağıdına sarıp acılarını
Anlar artık aşkın “hacı”larını

Diren diren nereye kadar bu içten yanış
Gecedir,karanlıktır zoraki uyanış
Aynı dert ile kıvranış
Ve bu amaçsız yarış…..

Sebê esmer güzeli kara kız
Sebê ile devam eden nice aşklarımız
Bir nokta ile noktalanmaz sevdalarımız

Kendi uyanışında berivan türküsü
Kendi talihinde aşkın onulmaz öyküsü
Kaçak tütüne üfleyip tüm hasretini
Duman ile feth eder Memê’nin yüreğini
Helezon çizen sigara dumanı
Yol olur alır Sebê’nin ahını

Sebê yorgun berivan
Sebê zaman ve an
Kara kuzu ellerinde yerken beyaz tuzu
Tuz eritse bu amansız buzu….
Sevda cemre gibi feth etse ailesini
Ah ailesi bir bilse yaralı sinesini….

Gönül mahzun bir ırmak
Akar derinden berrak berrak
Memê kapandıkça kapanır alemi aşka
Bir yiğit de aşkta olur bir başka

bahar mevsimin dudağında
pepuk isyanı
cemre düşmüş toprağa
aşk zamanı...

zaman çetindir memê
yak bir cigara
suskundur sebê sen bakma
ağyara
ah bulut bulut ayrılık
çöktü bu sevdaya
yerde zaman eridi
ahınız yetişti semaya

devamı gelecek...