Ölümün kol gezdiği topraklarda
Doğurgan bir anayım
Mezopotamya'nın kara bahtlı, al yeşil, puşili kadınıyım.
Ellerim nasırlı
kollarım güçlü
Yüreğim bin bir cefanın acısıyla dolu.
Er meydanında umutları yakılan
Doğurup emziren sokaklara atılan
Törelere isyanlara kurban edilen
Yüreği kelepçeli
Ruhu idam sehpasında
Asılmasını bekleyen.
Bir kadınım...
Acılı gelin...
Dicle'nin soğuk sularında
Bir oyana bir bu yana
Halay çekip mendil sallayan.
Yediveren gül gibi,bereketli toprağım.
Çöllerde yağmur bekleyen duayım.
Sevgimi kalpten kalbe bırakan.
Rüzgarım.
Ağarmış saçlarımla
Kiri mikrobu öldüren bembeyaz yağan karım.
Ben kadınım.
Ben anayım.
Güçsüz bedenimle her an
Viyadüklerden atılmayı bekleyen
Suskun dilsiz bir bedenim..
Sanmayın ki sessizliğim korkaklığımdır.
Mezarımda bile yeşeren rengarenk çiçeklerim..
Ben Mezopotamya'nın kara bahtlı geliniyim..
Kayıt Tarihi : 3.12.2014 14:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Geri kalmışlığın bariz göstergesidir Kadının toplumdaki konumu ..şiirinize Kadın=Toprak ana şiirimden bir bölümle eşlik etmek isterim....
Güneştir kadın..
gün kadar aydınlık bakan
gecedir kadın hayalleri yıkılan,
Yaradır kadın her dem kanayan.
Kanatıldıkça derin yaralar açılan
''Elimin kiri'' denilen kadın
bir bakarsın sevdasıyla yıkanılan
sonra da savrulup çamura atılan
Eksik etek değildir kadın
siz onu nasıl giydirirseniz öyle görürsünüz
oysa rengarektir gökkuşağı misali
kör bakan yüreklerin elinde körelir yüreği
Cesurdur kadın
hiçbir erkeğin tahmin edemediği kadar
ülkenin doğusundan batısına
Aşktır, Sevdadır, Anadır kadın ... .....
Sevgiler şiir yüreğinize
Güçsüz bedenimle her an
Viyadüklerden atılmayı bekleyen
Suskun dilsiz bir bedenim..
Belki diliniz yok ama kaleminiz sağlam.. Yüreğinize sağlık..
Kutluyorum değerli yürek sesinizi Nesrin hanım... Nicelerine...Sevgiyle...
Kadın olmak, başlı başına sorun... Her yerde mi, hayır... Ülkeden ülkeye değiştiği gibi, o ülkenin farklı yönlerine göre de değişiyor, maalesef...
Bahsi geçen Mezopotamya, en eski uygarlıkların beşiğidir... Sümerler gibi tarihe adını yazdırmış bir medeniyetin...
Gönül isterdi ki gelenler, gidenleri aratmasın, o medeniyetin üstüne tüy dikmesin... Ama olmuyor, olamıyor işte... Tersine gelişim yaşıyor bazı coğrafyalar.. Hamurabi Yasalarını bile aratıyorlar yaşayanlara...
'Töre' adı geçmişinde olduğu gibi kullanılmalı.. 'İl gider, töre kalır' diyen medeniyetin insanlarına haksızlık yapılmamalı.. Kirli emellerin, özellikle kadına reva görülen işkencenin, 'köleleştirmenin' adı olmamalı...
Şiiriniz içimi burktu Nesrin Hanım... Ama duruşunuz, umudunuz bir o kadar gurur vericiydi, 'kadınımız adına..'
Kutluyorum...
TÜM YORUMLAR (12)