Yarım kalan bir Mem û Zin sevdasıyla akar Dicle
feryat figan eder cudi'ye doğru akar
sonun başlangıcına doğru hüzünle akar Dicle
kucak açar cudinin efkârına…
Ben Mezopotamya çocuğuyum
her efkâr bastığında Dicle’ye oturur cudi'ye ağlarım...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta