Meziyet Değil Şiiri - Mustafa Karakaya 2

insanın mayası topraktan sudan
Gururlu yaşamak meziyet değil
Kadını emanet etmiş yaradan
Seveni boşamak meziyet değil

Zamanın izleri saklamaz sırı
Bitirir teninde güzellik varı
Suçludur belleme vefasız yarı
Hayatı dışlamak meziyet değil

Yalana yanlışa kalıp duyarsız
Tükenen zamanda gezip ayarsız
Farzlara vacipbe uymaz uyarsız
Şeytanı taşlamak meziyet değil

Dayanmaz dağlarda şükürsüz vara
Duyarsız nesilde büyüyen yara
Varlıklı dostunu düşünce dara
Yakıpta haşlamak meziyet değil

Kaderin yazgısı silinmez yazı
Umutsuz kalınca duacı bazı
Sabrına doymayan görünce azı
Mevsimsiz kışlamak meziyet değil

Kırık kalem varken değer vermeyen
Secdeye varıpta başı eğmeyen
Yaşarken insanda kıymet bilmeyen
Ölünce ağlamak meziyet değil.