Mezepotamya Ve Yağmur Şiiri - Tekin Roji

Sür, tarlalarını yağmura hasret
Kaldığı bahar günlerin coşkusunda
Ser, sere bildiğince buğday tanelerini
Nadasa bırakılan susuz tarlalara

Kan ter içinde, gölge yok
Dümdüz ovalardan, kuru dağlara
Ta uzaktan bir koku alıyorum
Burnumun ucundan bir nefeste

Toprağın yağmura hasret kokusu
Güneşin kavurduğu ot kokusu bu
Pır dualar edilirken yoluna
Bir hülya canlanır akıllarda

Siyahın beyaza ve sarının ikisine
Terin gölgeye ve gölgenin sıcağa
Karıştığı anlardan bir vakitte
Kara toprak parçası ortasında
İnsan ve mekân manzaralarında
İki dudak arası iki sözcük ile
Bir adam elini açmış dua ediyor

Yarabbi
Ölüm ve iman
Yağmur ve bereket