Yayvan, tozlu raflar kaplar her yeri;
Sımsıcak ellerden uçup da gelen,
Biraz hüzün ve pişmanlık yelleri;
Gözümüze bakıp dalar eşyalar.
Halı, kandil, eşarp, mendil, şamdanlık,
Kuytuda kıvrılan emektar şilte,
Cezve, fincan, mintan, yemen, çaydanlık,
Bin umuda umut bağlar eşyalar.
O kokular unutulmaz, islidir,
Kimi tarçın, kimi ıtır, bir tutam;
Sanki bir can, ağlamaklı, hislidir,
Hafif ama, içli ağlar eşyalar.
Yollar kıvrılır, değişir insanlar,
Zamanın neş'esi uyur burada.
Katar katar öbekleşir lisanlar,
Ömürlere öfke salar eşyalar.
Yusuf Coşkun
10 Mart 1992
Ankara
Kayıt Tarihi : 26.4.2005 09:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!